Woepsie, wat gaat de tijd snel!

Hola gringos!

Tja, je let even niet op en je zit alweer op de helft van de tijd. Jemig wat gaat de tijd snel hier, maar dat betekend maar een ding…. Ik heb hier het hier heel naar m’n zin! (Hé, dat rijmt, onthouden voor sinterklaasavond;)

Ik had eigenlijk al een blog geschreven maar was daar toch niet zo blij mee, het is namelijk lastig om je enthousiasme en al je ervaringen van de eerste helft in een blog te gooien, ik had hem dus toch maar niet geplaatst.. maar niet getreurd muchachos, een nieuwe blog is onderweg.

Zoals ik al zei, ik heb het hier heel erg naar m’n zin en dan heb ik het over alle verschillende niveaus, bij de organisatie, bij het gastgezin en in de stad heb ik m’n plekkie gevonden, elke dag sta ik met plezier weer om 7 uur/ half 8 weer op (Nou ja keertje uitslapen kan natuurlijk ook niet kwaad:)

Op de organisatie ben ik nu vooral bezig met het geven van voetballessen (vooral de conditionele oefeningen), het coördineren van Bring Your Manos, het hiphop project en het volgen van Spaanse lessen. Aan het begin van mijn tijd dacht ik wel van ‘wat ga ik hier doen van 9 tot 5?’ Nou, nu kan ik wel zeggen dat ik alle tijd nodig heb. Maar zoals ik al zei, als je leuke mensen om je heen hebt vliegt de tijd voorbij. En ja een blog schrijven kost tijd dus stond dan vaak op de laatste plaats, maar wil geen boze mensen tegenkomen als ik weer in Nederland ben dus heb ik even een stok achter de deur gezet.

Y la Espanol? Vaya bien! Yo entiendo mucho, pero algunas personas hablan muy rapido, pero creo que esta importante de pratictar mucho, pruebo hablar con la gente en Quito y con mi familia aqui.

^ wie te lui is om het op te zoeken: Het gaat wel aardig!

Je merkt hier wel dat je wordt geleefd, het is hier druk, druk en nog eens druk. Zwerfhonden en enthousiaste straat- en busverkopers zijn hier aan de orde van de dag. En natuurlijk moet je uitkijken met oversteken, de trolé stopt namelijk niet.

Maar soms als ik hier even in de middag een rondje ga lopen om Villaflora een beetje te ontdekken kan ik toch alleen maar met een lach op m’n gezicht over straat waggelen, er gebeurt hier namelijk zoveel en er valt zoveel te zien en te ontdekken, zonde om alleen maar op kantoor te verblijven.

Natuurlijk maak ik ook graag gebruik van de weekendjes om er even tussendoor te knijpen. Al veel mooie plekken gezien, Het cultureel centrum van Quito, Cloud forests in Mindo, Oude koloniale gebouwen in Cuenca, Raften, mountainbiken en ziplinen in het mooie Banos, bruin (of bij mij rood) bakken in het rustige Canoa en markten afstruinen in Otavalo.

Hoewel ik harstikke tevreden ben met wat ik allemaal al gezien en gedaan heb mis ik toch nog een ‘persoonlijke uitdaging’ hier. Vandaar heb ik besloten om aankomende maandag voor een aantal weken diep de Amazone in te trekken om daar les te gaan geven. Dat zal best wel even wennen zijn aangezien daar een totaal andere cultuur heerst, maar dit is gewoon een kans die ik moet grijpen.

Dusss, tot in de jungle chicos!

Dikke knuffel uit het verre westen.